Intro


Evi Polak

In haar beroepsleven is Evi Polak verpleegkundige. In bijberoep is ze fotografe.Dit zal de tweede keer zijn dat Evi deelneemt aan een tentoonstelling van Coming Art.
Deel één van haar werken, een persoonlijke interpretatie van de zeven werken van Johan Nolmans, kadert zij in de editie van vorig jaar. Toen vermenselijkte ze de werken van deze beeldende kunstenaar. Dit keer koos Evi voor slechts één locatie in Antwerpen, het Schoonselhof. Hier verwerkte zij Johan’s creaties op foto. Elke foto heeft zo zijn eigen verhaal. Deze verhalen hebben allemaal met mensen, recht en onrecht te maken. Voor dit werk kreeg Evi assistentie van collega-fotografe Leén Villanueva Heylen en goede vriendin Mania De Praeter.
Het tweede deel van haar werk gaat over een van haar eigen levenservaringen, een reis naar Ethiopië. Deze trip maakte Evi in december 2011 met haar partner, Tom Argeerts.  Drie weken lang dompelden zij zich onder in het leven van een van de acht Ethiopische stammen. Een gemeenschappelijke taal hadden ze niet, dus alle communicatie gebeurde via gebarentaal. Na enkele dagen haalde Evi haar fototoestel boven.

De leden van de Hamar stam wonen in een zuidwestelijke hoek van  Ethiopië. Zij leven in kleine gemeenschappen verspreid over bergen en heuvels die zich uitstrekken tussen twee rivieren. Omdat er bijna geen neerslag valt, moeten de Hamar gebruik maken van alle beschikbare vormen van voedselproductie om te overleven. Zo cultiveren ze voornamelijk sorghum en maïs, doen ze aan veeteelt en hoeden ze vooral koeien, geiten en schapen. Verder telen ze bijen, jagen ze op wilde dieren en gaan ze op handelsexpedities voor graan. 

 Met haar ‘Album van Ethiopië’ brengt Evi deze levenswijzen in beeld. Ze besteedt voornamelijk aandacht aan de ‘bull jump’, een driedaags ritueel. De bull jump is een van de belangrijkste riten die elke Hamar jongen moet doorstaan. Hiermee bewijst hij zijn mannelijkheid. De jongens moeten vier keer over de stieren lopen zonder te vallen. Dit gebeurt naakt. Slaagt hij niet in deze proef, moet hij het jaar nadien een nieuwe poging ondernemen.  

Verder ontwikkelde Evi Polak voor Coming Art nog dertien foto’s van de Ethiopische bevolking.

Contact: www.fotografiepolak.com


Mik Oosters

Je zou ieder mens kunnen vragen:
Leeft u op dit moment 
of sleept u zichzelf doorheen de dagen van de tijd?
Ademt u gedreven door uw eigen taal
of zijn uw verlangens en dromen verborgen onder stof?
Doorgrondt u de schoonheid van een symfonie
of is angst uw voortdurende sluimerende zangwijze?
Ieder van ons heeft zijn innerlijke tegenstrijdigheden, gebeurlijk beklijvend en naar de keel grijpend
Ieder van ons voelt zich wel eens verdwaald
Juist hier begint voor Mik Oosters ‘creativiteit’:  op zoek naar haar eigen legende, ontvankelijk  voor de tekens van de wereld verbonden aan haar ziel
Zo leerde zij zoeken, zo leerde zij kijken en voelen
Bezielde ogen en een sprekend hart
Een leven met een begin en een einde
Alles is één, onbegrensd en liefdevol


Johan Nolmans

Johan Nolmans werkt al dertig jaar als hulpverlener. Vroeger in een psychiatrisch centrum, nu in de bedrijfswereld rond thema’s als stress, conflicten en pesterijen. In zijn werk staat hij vaak verwonderd over de grote verscheidenheid aan mensen. De verschillen tussen mensen brengen enerzijds rijkdom, wederzijdse aanvulling en kracht. Anderzijds kunnen deze verschillen evolueren naar punten van wrijving die kunnen uitgroeien tot conflicten waarbij de escalatie soms nauwelijks te stoppen is.

Johan’s passie voor kunst gaat terug op zijn ervaringen als kind. In de schuur van zijn grootvader Jef ontdekte hij een familiegeheim. Op de bouwwerf van grootvader Marcel, die metselaar en aannemer was, stond hij gefascineerd te kijken naar de handvaardigheid en bouwkundige aanpak van de stielman.

Vaak is zijn vertrekpunt een gevonden object zoals: een tak, een kerstboom, een inoxbal, een plank, een pijl, een boog, een oorlogskrant, koperdraad uit Diksmuide, een vlag, een borgpen, rode aarde uit Rwanda, Perelada en Villeneuvette, een steen, een schietspoel, een winkelhaak of ijzerdraad. Deze objecten worden later verwerkt tot een assemblage. Om iets te vinden zoekt hij met een onbewuste radar die hem dingen intuïtief doet zien en oppakken en al dan niet meenemen. In deze tentoonstelling werkt hij bijvoorbeeld met rode aarde van plaatsen die voor hem een bijzondere betekenis hebben. De betekenis van Rwanda spreekt voor zich.

In zijn assemblages ontstaan nieuwe aspecten van menselijke identiteit die te maken hebben met verschillende tegenstellingen. Voorbeelden hiervan zijn: recht en krom, heel en gebroken, vliegen en vallen, verschijnen en verdwijnen, plaats en geen plaats, vijand en verzoening, de maat vinden en verliezen en dogma en kritiek.

Samen met fotografe Evi Polak maakt Johan ‘Dubbelwerken’. Evi liet zich inspireren door zeven van zijn werken en maakt er een fotografische verbeelding van, zonder uitleg vooraf. Bij het zien van haar werk vraag je je af: waarom kiest ze als locatie voor haar foto’s de begraafplaats Schoonselhof? Wat denkt zij dat hij denkt? Wat denkt hij dat zij denkt dat hij denkt?

Johan botst als hulpverlener-kunstenaar binnen het thema RECHT op de klassieke vraag: kan kunst de wereld redden? Of rechtvaardig maken of genezen? Dat is naar zijn idee te hoog gegrepen, maar een kunstwerk kan volgens Johan zeker wel iets doen met de kunstenaar en met de kijker.

Als initiatiefnemer van Coming Art wenst hij u veel kijkgenot !

Contact:    johan.nolmans@idewe.be    0478 88 04 24


Bert Maetens



Zijn professionele leven spendeert hij in een strak maatpak, zoekend naar creatieve oplossingen voor complexe IT-problemen om die dan te verkopen aan multinationals. Tijdens zijn vrije tijd daarentegen, ontpopt hij zich tot een "echte" stadsvliegeraar.
Het verhaal begon zo'n vijftien jaar geleden in Berkeley Marina, een prachtig park in San Francisco.
Dagelijks worden hier ontelbare vliegertjes opgelaten tegen de skyline van de stad. De blijheid en de glimlachen op de gezichten van de bijhorende families gaven Bert al snel het gevoel dat dit vliegeren wel eens zeer diepe voldoening en rust zou kunnen geven.
Hier wilde hij bijhoren. Dit wilde hij ervaren.
Na een tijdje ontdekte hij dat vliegeren een universele bezigheid is waar in elke cultuur een andere betekenis aan gekoppeld wordt. In Guatemala bijvoorbeeld, worden kites opgelaten om de doden te vereren. In Afrika doet men aan kitevissen en in China laat men vliegers in de lucht wanneer er feest gevierd wordt. In Europa dienen ze als oorlosinstrumenten en in Japan en Afghanistan zijn kites het symbool van respectievelijk cultuur en gevechtsport.
Voor Coming Art stelt Bert Maetens kites tentoon. Kites spreken tot de verbeelding. Je vindt er cultuur, kleurenpaletten en creativiteit in terug. Je herkent het blauw van de lucht als achtergrond van sommige kites. En natuurlijk zijn ook aerodynamica en natuurelementen aspecten die je terug kan vinden.
Als tweede pijler van zijn werk voegt hij fotografie toe. De vliegers zijn hier nog steeds aanwezig, maar nu portreteert hij de wereld vanuit het perspectief van de kite. Dit geeft adembenemende beelden, beelden die niet gezien kunnen worden vanuit een vliegtuig.
Een andere kijk op de wereld zeg maar. Een nieuw perspectief.

Contact:  +32 474 530321    bert.maetens@gmail.com   www.B-kites.blogspot.com
Els Haagsman


Els werkt  als juridisch documentalist in de bibliotheek van de Orde van Advocaten in het gerechtsgebouw. Zij heeft voor haar kunst vaak inspiratie gevonden in die werkomgeving.
Zo is Els niet alleen meermaals aan de slag gegaan met het thema ‘recht’, maar zij heeft ook regelmatig authentieke juridische documenten gebruikt , zoals Staatsbladen, wetboeken, juridische tijdschriften en boeken voor grote collageschilderijen.

Zij combineert graag diverse technieken: acryl op doek, collagetechnieken, gouache/pastel en tekeningen en sinds het afsluiten van haar opleiding digitale beeldverwerking  aan de academie van Wilrijk, ook digitale technieken.
Ter gelegenheid van deze tentoonstelling ‘RECHT’ van Coming art, probeert Els deze nieuwe digitale techniek in verschillende materialen uit . De werken zijn geprint  op verschillende dragers:  op papier, plexi  en diasec.
Een aantal digitale prints zijn gebaseerd op ouder werk van haar over het gerecht. Daarnaast heeft zij foto’s gemaakt die als basis dienden voor haar werken.

Els heeft foto’s genomen in de cellen, zowel in de oude jeugdrechtbank als in de cellen van het nieuwe gerechtsgebouw, met speciale aandacht voor de aldaar aangebrachte graffiti.
Ze heeft eveneens in het archief van het nieuwe gerechtsgebouw foto’s gemaakt.
De graffiti en het archief met zijn dossiers zitten in verschillende werken verwerkt.
Verschillende onderwerpen  binnen het thema ‘recht’ worden onder de aandacht gebracht in deze tentoonstelling, zoals o.a.:
  • de toegang tot het recht (‘Accès à la justice’),
  • de (jonge) opgepakte verdachten die de cel vaak meer dan één keer zien (‘We will meet again
  • ‘monsterprocessen’ met vele slachtoffers/partijen zoals gasramp Gellingen en Lernout en Hauspie (‘Class action’)
  • De bedrijvigheid van advocaten en de sfeer in het gerechtsgebouw  (‘Pleidooi’, ‘Einde rechtsdag’, ‘Justitiekathedraal’)


Contact www.elshaagsman.com   ehaagsman@skynet.be


Gie Goyvaerts

Gie Goyvaerts was meer dan dertig jaar in dienst als manager van ziekenhuizen en instellingen voor de geestelijke gezondheidszorg. Begin dit jaar hield hij het voor bekeken, zo kon hij zich volledig toespitsen op zijn kunst.
Al veertig jaar schildert hij aquarellen. Eerst waren dit voornamelijk landschappen. Later werden zijn onderwerpen technischer zoals architectuur, auto’s, motoren en vliegtuigen.
Een goed observator merkt dat Gie zijn schilderijen opdeelt in verschillende kleine landschappen die hij telkens afzonderlijk afwerkt. Wat deze kunstenaar vooral interesseert is de diepte, het licht, de ruimte en de structuur van zijn onderwerpen. Hij schuwt daarbij het gebruik van contrast niet. Verder heeft hij een grote voorliefde voor schaduwen en reflecties.
Voor Coming Art maakte Gie vier grote aquarellen (elk ongeveer 50cmx70cm) met verschillende benaderingen van de justitiepaleizen die Antwerpen rijk is. De schilder kon er naar eigen zeggen niet aan weerstaan de klassieke voorgevel van het oude justitiepaleis weer te geven. De beelden van de nieuwe gevel benadrukken volgens hem de ruimte en het contrast tussen de architectuur aan de binnen- en buitenkant van het gebouw. De mens is in deze ruimte relatief klein, toch is hij het die de ruimte bepaalt en niet omgekeerd.

Contact    03/ 455.17.72    gie.goyvaerts@hotmail.be


Sofie van Crimpen

Afgelopen juni studeerde Sofie van Crimpen af aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen. Voor haar masterproject werkte zij voornamelijk vormelijk en fysiek.

Door op zoek te gaan naar een materiaal dat paste bij haar manier van werken botste zij op de combinatie gips en wol. Dit materiaal gaf haar de vrijheid snel en direct in het definitieve materiaal te werken. De verrassende structuur geeft een extra dimensie aan haar werk. Deze creatie vraagt om uw aanraking. Hierdoor krijgt het van dichtbij een andere werking dan vanop grotere afstand, waar de vorm het materiaal overheerst. Er ontstaat ieder moment een nieuw werk, elke invalshoek geeft een ander beeld. Welk beeld je ziet of wat je het liefste ziet wordt volledig aan de kijker overgelaten. Voor Sofie is het heel belangrijk dat de toeschouwer het werk opnieuw laat ontstaan.

Dus: kijken maar en genieten.

Contact:   sofie@vancrimpen.com     www.vancrimpen.com